"Time is like water in a sponge, as long as you are willing to squeeze it, there is always something"
“เวลาก็เหมือนกับน้ำในฟองน้ำ เมื่อยามที่คุณบีบมัน ยังไงก็ต้องมีบางสิ่งออกมาเสมอ”
-หลู่ซุน
เราต่างบ่นว่าไม่มีเวลา หรือคนที่มีเวลา ก็ใช้แบบสุรุ่ยสุร่ายไปเหมือนมันไม่มีวันหมด เราใช้เวลาแตกเป็นเสี่ยง ๆ โยนไปกับสิ่งที่ไม่มีค่า เราถูกชักจูงไปกับสิ่งแวดล้อมที่พร้อมขโมยเวลาของเรา
เวลา อาจเรียกได้ว่าเป็นสิ่งที่ราคาแพงที่สุดก็ว่าได้ เราบอกว่าไม่มีเวลา แต่เมื่อเราต้องการมันจริง ๆ ในสิ่งที่จำเป็น มันก็จะยังมีให้เราเค้นอีกนั่นแหละ
หลู่ซุน (1881-1936)
โจว ชู่เหริน หรือที่รู้จักกันดีในนามปากกา หลู่ซุน ได้รับการยกย่องว่าเป็นบิดาแห่งวรรณคดีจีนสมัยใหม่ เขาเกิดในปี พ.ศ. 2424 และเสียชีวิตในปี พ.ศ. 2479 หลายคนในยุคนั้นยกย่องเขาว่าเป็นตัวแทนที่สำคัญที่สุดของจิตสำนึกของประเทศจีน
ชื่อเสียงของหลู่ซุนโด่งดังจากเรื่องสั้นที่เขาเขียนในภาษาจีนสมัยใหม่ ผลงานของเขามีทั้งแบบเยือกเย็น ตลกขบขัน และเสียดสีสังคม หลู่ซุนยังเขียนบทกวี ร้อยแก้ว ประวัติศาสตร์วรรณกรรม การวิจารณ์วัฒนธรรม และบทความเชิงโต้แย้งอีกด้วย
ในช่วงปลายทศวรรษ 1920 หลู่ซุนกลับมาโด่งดังอีกครั้งจากบทความประเภท feuilleton ที่เขาใช้โจมตีรัฐบาลขุนศึกในกรุงปักกิ่ง ต่อมาในทศวรรษ 1930 เขายังคงใช้บทความประเภทนี้ต่อต้านพรรคชาตินิยมที่เข้ายึดครองรัฐบาลของสาธารณรัฐจากขุนศึก แต่ปกครองแบบเผด็จการ
ผลงานของหลู่ซุนสะท้อนให้เห็นถึงปัญหาทางสังคมและการเมืองของจีนในยุคนั้น เขาวิพากษ์วิจารณ์ระบบศักดินา ความงมงาย และความอ่อนแอของชาวจีน ผลงานของเขามีอิทธิพลต่อนักเขียนรุ่นต่อๆ มาอย่างมาก และยังคงได้รับการอ่านอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน
ผลงานสำคัญ
เรื่องสั้น: "ตะโกนสู้", "อาQ จริงใจ", "ยา"
บทความ: "บันทึกจากห้องใต้หลังคา", "การวิพากษ์วิจารณ์วรรณกรรมจีน"
รางวัล
รางวัลวรรณกรรมโลก นีลส์ โบห์ร (2005)
มรดก
หลู่ซุนได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในนักเขียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจีน
ผลงานของเขามีอิทธิพลต่อนักเขียนรุ่นต่อๆ มาอย่างมาก
หลายเมืองในจีนมีถนนหรือสถานที่ที่ตั้งชื่อตามเขา